orissa

Tuesday 13 August 2024

debate on independence day

ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ (debate on independence day)

ଉପକ୍ରମ :  ସ୍ବାଧୀନତା ମାନବର ଜନ୍ମ ଅଧିକାର

             ସ୍ବାଧୀନ ଭାଷଣ ଆଉ ସ୍ବାଧୀନ ବିହାର,

             ସ୍ବାଧୀନ ଜୀବନ ପୁଣି ସ୍ବାଧୀନ ସମିତି,

             ଚାରିସ୍ତମ୍ଭେ ମାନବର ସମାଜ ସଂସ୍ଥିତି ।

                           -ଗୋପବନ୍ଧୁ ଦାସ

ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ଏକ ଜାତୀୟ ଦିବସ । ପୃଥିବୀର ବିଭିନ୍ନ ଦେଶଗୁଡ଼ିକ ନିଜର ମୁକ୍ତି ଦିବସକୁ ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ରୂପେ ପାଳନ କରିଥାନ୍ତି । ଏହିଦିନ ଜାତୀୟ ପତାକା ଉତ୍ତୋଳନ କରାଯାଇଥାଏ । ଅଗଷ୍ଟ ୧୫ ତାରିଖ ଆମର ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ । ଏହିଦିନ ଆମେ ଅତି ଆନନ୍ଦର ସହ ସଭିଏଁ ଭାଇଭଉଣୀ ଏକାଠି ହୋଇ ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ପାଳନ କରିଥାଉ ।

କାହିଁକି ପାଳନ କରାଯାଏ : ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ପାଳନ ଦ୍ଵାରା ଜାତୀୟ ଏକତା ଦୃଢ଼ ହୁଏ । ଭାରତ ଏକ ପ୍ରାଚୀନ, ବହୁ ଧର୍ମ, ଗୋଷ୍ଠୀ, ଭାଷାଭାଷୀ ଲୋକଙ୍କୁ ନେଇ ଗଠିତ । ଏହି ଦିବସ ପାଳନ ଦ୍ଵାରା ଆମମାନଙ୍କ ମନରେ ଐକ୍ୟଭାବ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହୁଏ । ଅଖଣ୍ଡ ଭାରତର ସ୍ବାଧୀନତା ବଜାୟ ରଖିବା ପାଇଁ ଆମେ ପ୍ରତିଜ୍ଞାବଦ୍ଧ ହେଉ । ବାଳକବାଳିକାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏକତା ଭାବ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହେବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସେମାନଙ୍କ ମନରେ ଦେଶ ପାଇଁ ତ୍ୟାଗ କରିବାର ଭାବନା ଉଦ୍ରେକ ହୁଏ । ଏହାଛଡ଼ା ଆମ ଦେଶ ସ୍ବାଧୀନତା ପାଇଁ ପ୍ରାଣବଳୀ ଦେଇଥିବା ଅମର ସହିଦମାନଙ୍କୁ ଓ ସ୍ବାଧୀନତାସଂଗ୍ରାମୀମାନଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇ ଓ ଯଥୋଚିତ ସମ୍ମାନ ପ୍ରଦାନ କରିଥାଉ । ସେମାନଙ୍କର ବୀରତ୍ଵ ଓ ବଳିଦାନର କାହାଣୀ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ମନରେ ଦେଶପ୍ରେମର ବୀଜ ଅଙ୍କୁରିତ କରାଏ ।

କିପରି ପାଳନ କରାଯାଏ : ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ସବୁ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନମାନଙ୍କରେ ଓ ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟରେ ବାଧ୍ୟତାମୂଳକ ଭାବେ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ । ଏହାଛଡ଼ା ଏହା ବ୍ୟବସାୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ଓ ବେସରକାରୀ ଅନୁଷ୍ଠାନମାନଙ୍କରେ ମଧ୍ୟ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ । ଏହାର ମୁଖ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଦିଲ୍ଲୀର ଲାଲକିଲ୍ଲାଠାରେ ମହାସମାରୋହରେ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ । ଏଠାରେ ରାଷ୍ଟ୍ରମୁଖ୍ୟ ପତାକା ଉତ୍ତୋଳନ କରୁଥିବା ବେଳେ ସ୍କୁଲ, କଲେଜମାନଙ୍କରେ ଅନୁଷ୍ଠାନର ମୁଖ୍ୟମାନେ ପତାକା ଉତ୍ତୋଳନ କରନ୍ତି । ପତାକା ଉତ୍ତୋଳନ ପରେ ଜାତୀୟ ସଂଗୀତ ବୋଲାଯାଏ । ତାପରେ ରାମଧୂନ୍ ସୁରଭିତ କଣ୍ଠରେ ପିଲାମାନେ ଗାନ କରନ୍ତି । ଭାରତ ମାତାକୀ ଜୟ, ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସକୀ ଜୟ ଇତ୍ୟାଦି ଧ୍ଵନିରେ ଗଗନ ପବନ ଉଛୁଳି ପଡେ଼ । ଜାତୀୟ ପତାକା ଧରି, ରାମଧୂନ୍ ଗାଇ ଗାଇ ପ୍ରଭାତ ଫେରିରେ ଯା'ନ୍ତି । ପ୍ରଭାତ ଫେରିରୁ ଆସିବା ପରେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ସଭାର ଆୟୋଜନ କରାଯାଇଥାଏ । ଏ ଦିବସର ତାପିର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷକ ତଥା ଅତିଥିମାନେ ଭାଷଣ ଦିଅନ୍ତି । ପିଲାମାନେ ମଧ୍ୟ ସ୍ବ ସ୍ବ ବକ୍ତବ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି । ଦେଶାତ୍ମବୋଧକ ଗୀତମାନ ପିଲାମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପରିବେଷଣ କରାଯାଇଥାଏ । ଗାନ୍ଧୀ, ଗୋପବନ୍ଧୁ, ସୁଭାଷ, ପଟେଲ୍ ଇତ୍ୟାଦି ଦେଶପ୍ରେମୀମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ପିଲାମାନେ ନାଟକ, ଏକାଙ୍କିକା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଥାନ୍ତି । ଶେଷରେ ପିଲାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ  ମିଷ୍ଠାନ୍ନ ବଣ୍ଟନ କରାଯାଏ । ସନ୍ଧ୍ୟାପୂର୍ବରୁ ଜାତୀୟ ପତାକା ଅବତରଣ କରାଯାଇଥାଏ । 

ଉପସଂହାର : ସ୍ବାଧୀନତା ଦେଶ ଓ ଜାତୀୟ ଅଧିକାର ସମ୍ପଦ । ଏହାକୁ ଅକ୍ଷୁଣ୍ଣ ରଖିବା ପ୍ରତି ଭାରତୀୟଙ୍କର ପରମ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ । ତ୍ୟାଗ, ନିଷ୍ଠା, ଏକତା ବଳରେ ଏହାକୁ ଆମେ ରକ୍ଷା କରିବା । ଏହି ଦିବସ ପାଳନ କରିବା ଅବସରରେ ଆମେ ଆମ ଦେଶର କର୍ତ୍ତବ୍ୟବୋଧ ପ୍ରତି ସଚେତନଶୀଳ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ।

ବିଲ୍ ଗେଟ୍ସଙ୍କ ମତରେ-""କିଛି ହାସଲ କରିବାକୁ ହେଲେ, ବେଳେବେଳେ ବଡ଼ ପଦକ୍ଷେପ ନେବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ ।''

odia debate on independence day

ସ୍ଵାଧୀନତା ଦିବସ  (odia debate on independence day)

କ୍ଷ ଉପକ୍ରମ : ଦଶ, ଜାତି ଓ ବ୍ୟକ୍ତି ପକ୍ଷରେ ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ଏକ ମହାନ୍ ଦିବସ ରୂପେ ପ୍ରତିଭାତ ହୋଇଥାଏ। ପ୍ରତିବର୍ଷ ଲୋକମାନେ ସ୍ଵାଧୀନତା ଦିବସକୁ ସ୍ବାଗତ କରନ୍ତି। ଏହି ଶୁଭାବସରରେ ସାରା ଦେଶରେ ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ଆନନ୍ଦ ସହକାରେ ପାଳିତ ହୁଏ। ବ୍ୟକ୍ତି ଜୀବନର ସ୍ଵାଧୀନତାର ଗୁରୁତ୍ଵକୁ ଯେପରି ଉପଲବ୍ଧି କରାଯାଇଥାଏ, ରାଷ୍ଟ୍ର ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଏହା ସେହିପରି ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଉଠିଥାଏ। ଏ ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ଭାରତର ସ୍ଵାଧୀନତା ଦିବସ ଦେଶର ଗର୍ବ ଓ ଗୌରବର ପ୍ରତୀକ ଅଟେ। ଯୁଗେଯୁଗେ ସ୍ବାଧୀନତା ଆଣିବା ପାଇଁ ସଂଗ୍ରାମକୁ ହିଁ ଆୟୁଧରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଛି। ଦେଶକୁ ସ୍ବାଧୀନତା ଆଣିବାପାଇଁ ଅନେକ ବ୍ୟକ୍ତି ମୃତାହତ ହେବା ସହିତ ଆଜୀବନ କାରାବରଣ ମଧ୍ୟ ଭୋଗ କରିଛନ୍ତି। ଶେଷରେ ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧିଙ୍କ ନେତୃତ୍ଵରେ ଅହିଂସାମୂଳକ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଭାରତ ୧୯୪୭ ମସିହା ଅଗଷ୍ଟ ୧୫ ତାରିଖରେ ପରାଧୀନତାର ଶୃଙ୍ଖଳାରେୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ସ୍ବାଧୀନତା ଲାଭ କଲା। ସେହିଦିନଠାରୁ ଅଦ/ାବଧି ଭାରତର ସର୍ବତ୍ର ସ୍ବାଧୀନତା ଉତ୍ସବ ଆନନ୍ଦ ସହକାରେ ପାଳିତ ହୋଇଆସୁଛି।  

କ୍ଷ ସ୍ଵାଧୀନତା ଦିବସ ପାଳନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ : ପାଥିର୍ବ ଜଗତର ପ୍ରତ୍ୟେକ ମାନବ ସ୍ବାଧୀନ ଭାବରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଇଚ୍ଛାପ୍ରକାଶ କରିଥାନ୍ତି। କାରଣ ସ୍ବାଧୀନତା ହେଉଛି ସମସ୍ତଙ୍କର ଜନ୍ମଗତ ଅଧିକାର। ଏଥିପାଇଁ ଅତୀତରେ ବହୁ ଦେଶପ୍ରେମୀ ନିଜ ମାତୃଭୂମିର ସୁରକ୍ଷା ନିମନ୍ତେ ଆତ୍ମବଳି ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି। ସେମାନଙ୍କର ତ୍ୟାଗ, ଆଦର୍ଶ ଓ ସାଧନାକୁ ସ୍ମରଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆମେ ସ୍ଵାଧୀନତା ଦିବସ ପାଳନ କରିଥାଉ। ସେହିଦିନ ଜାତୀୟ ପତାକା ଉେତ୍ତାଳନ ପୂର୍ବକ ତା’ରି ତଳେ ସମସ୍ତେ ସମବେତ ହୋଇ ଦେଶ ତଥା ଜାତିର କଲ୍ୟାଣ ସାଧନ ନିମନ୍ତେ ସଙ୍କଳ୍ପବଦ୍ଧ ହୋଇଥା’ନ୍ତି। ରାଷ୍ଟ୍ରନାୟକମାନେ ଅତୀତର ସ୍ମୃତି ଚାରଣ କରି ଦେଶବାସୀଙ୍କୁ ଉଦ୍ବୋଧନ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି। ଦେଶକୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ, ସୁସଂହତ ଓ ସମୁନ୍ନତ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସେହିଦିନ ଦେଶବାସୀ ପ୍ରେରଣା ଲାଭ କରିଥା’ନ୍ତି। କେବଳ  ସେତିକି କାହିଁକି, ଦେଶବାସୀ ସ୍ଵାଧୀନ ରାଷ୍ଟ୍ର ପାଇଁ କ’ଣ କରିଛନ୍ତି ତା’ର ସମୀକ୍ଷା କରାଯାଇ ଆଗାମୀ ଦିନ ପାଇଁ କର୍ମପନ୍ଥା ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରାଯାଏ। ତା’ ସହିତ ଜାତିର ସ୍ବାଭିମାନକୁ ଏହି ଦିବସ ପ୍ରକାଶ କରିଥାଏ।  

କ୍ଷ ଅତୀତର ସ୍ମୃତିଚାରଣ : ଦୀର୍ଘଦିନଧରି ଭାରତ ଇଂରେଜମାନଙ୍କର ଶାସନାଧୀନ ଥିଲା। ସେମାନଙ୍କ ଅତ୍ୟାଚାରୀ ଶାସନରେ ଭାରତବାସୀ ଅତିଷ୍ଠ ହୋଇଯାଇଥିଲେ। ଫଳରେ ଦେଶବାସୀ ତାଙ୍କର ନ୍ୟାଯ୍ୟ ଦାବି ସରକାରଙ୍କ ପାଖରେ ଉପସ୍ଥାପନ କରି ନ ପାରି ନିଷ୍ପେଷିତ ଓ ଅବହେଳିତ ହୋଇ ରହିଥିଲେ। ଭାରତକୁ ସ୍ବାଧୀନତା ଆଣିବା ନିମନ୍ତେ ଜନଜାଗରଣ ସୃଷ୍ଟି ହେଲା। ୧୮୫୭ ମସିହାରେ ସିପାହୀମାନେ ଇଂରେଜ ସରକାରଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଆନ୍ଦୋଳନ କଲେ। ହୁଏତ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ ସ୍ଵାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମର ପ୍ରଥମ ପ୍ରୟାସ ବୋଲି କହିଲେ ଅତୁ୍ୟକ୍ତି ହେବ ନାହିଁ। ସେହି ସମୟରେ ଭାରତୀୟମାନଙ୍କ ମନରେ ସ୍ବାଧୀନତା ଆଣିବାପାଇଁ ନବଜାଗରଣ ସୃଷ୍ଟି ହେଲା। ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ତ୍ଵରାନ୍ଵିତ କରିବା ନିମନ୍ତେ ୧୮୮୫ ମସିହାରେ ପ୍ରଥମେ କଂଗ୍ରେସ ଅଧିବେଶନ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇ ଦେଶ ସ୍ବାଧୀନତା ନିମନ୍ତେ କାର୍ଯ୍ୟପନ୍ଥା ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରାଗଲା। ଏ ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ବାଳଗଙ୍ଗାଧର ତିଳକ, ଗୋପାଳକୃଷ୍ଣ ଗୋଖଲେ, ଦାଦାଭାଇ ନାଓରୋଜି ପ୍ରଭୃତି ନେତୃତ୍ଵ ନେଇ ସ୍ଵରାଜ୍ୟ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ପ୍ରଧାନ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କଲେ। ୧୯୧୯ ମସିହାରେ ଜାଲିଆନାଓ୍ଵାଲାବାଗରେ ଇଂରେଜ ସରକାରଙ୍କର ନାରକୀୟ ହତ୍ୟାକାଣ୍ଡ ମୁକ୍ତିକାମୀ ଭାରତୀୟମାନଙ୍କ ସଂଗ୍ରାମୀ ମନୋଭାବକୁ ତେଜୀୟାନ୍ କରାଇଲା। ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧିଙ୍କ ବଳିଷ୍ଠ  ନେତୃତ୍ଵରେ ଦେଶରେ ଅସହଯୋଗ ଆନ୍ଦୋଳନ ମାଧ୍ୟମରେ ଇଂରେଜ ଶାସନକୁ ପଙ୍ଗୁ କରିଦେବାକୁ ଭାରତୀୟମାନେ ବଦ୍ଧପରିକର ହେଲେ। ଏପରିକି ଜନସାଧାରଣଙ୍କର ବିଦେଶୀ ଜିନିଷ ବର୍ଜନ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଦେଲା। ଦେଶରେ କ୍ରମଶଃ ସତ୍ୟାଗ୍ରହ ଆନ୍ଦୋଳନ ତୀବ୍ରରୁ ତୀବ୍ରତର ହେଲା। ଭାରତଛାଡ଼ ଆନ୍ଦୋଳନ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରଭାବ ପକାଇଲା। ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧି ମିଳିତ ଜନତାଙ୍କ ଉଦ/ମରେ ଅହିଂସା ମାର୍ଗରେ ଆନ୍ଦୋଳନ ପରିଚାଳନ କଲେ। ଏଥିରେ ବହୁନେତା କାରାବରଣ କଲେ ଓ ନିରୀହ ଜନତା ମଧ୍ୟ ଇଂରେଜମାନଙ୍କ ଗୁଳିରେ ମୃତୁ୍ୟବରଣ କରି ଦେଶପାଇଁ ସହିଦ୍ ହେଲେ। ନେତାଜୀ ସୁଭାଷ ବୋଷ ହିଂସାତ୍ମକ ମାର୍ଗରେ ଦେଶ ସ୍ବାଧୀନ କରିବାକୁ ପ୍ରୟାସ କରି ଆଜାଦ୍ ହିନ୍ଦ୍ ଫୌଜ ଗଠନ କଲେ। ସଂଗ୍ରାମରତ ପଣ୍ଡିତ ଜବାହାରଲାଲ ନେହରୁ, ସୁଭାଷଚନ୍ଦ୍ର ବୋଷ, ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧି, ସର୍ଦ୍ଦାର ବଲ୍ଲଭଭାଇ ପଟେଲ୍ ପ୍ରମୁଖ ନେତାମାନେ ଦେଶ ସ୍ବାଧୀନତା ପାଇଁ ନିରବଚ୍ଛିନ୍ନ ଉଦ/ମ କରି କୃତକାର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ। ଶେଷରେ ୧୯୪୭ ମସିହା ଅଗଷ୍ଟ ୧୫ ତାରିଖରେ ଇଂରେଜମାନେ ଭାରତ ଛାଡ଼ି ସ୍ବଦେଶକୁ ପ୍ରତ୍ୟାବତ୍ତର୍ନ କଲେ। ଫଳରେ ପରାଧୀନ ରାଷ୍ଟ୍ର ଭାରତ ସ୍ଵାଧୀନତା ଲାଭ କଲା। ଏ ଦିଗରେ ଦେଶବାସୀ, ରାଷ୍ଟ୍ରନେତୀ, ଶାସକ ଦଳ ପ୍ରମୁଖ ସଚେତନ ଥା’ନ୍ତି।  

କ୍ଷ ଉତ୍ସବ ପାଳନର ଅନ୍ତରାଳେ : ଦେଶବ୍ୟାପୀ ଭାରତୀୟମାନେ ଶ୍ରଦ୍ଧା ସହକାରେ ସ୍ବାଧୀନତା ଉତ୍ସବକୁ ପାଳନ କରିଥା’ନ୍ତି। ଏପରିକି ଆକୁମାରୀ ହିମାଚଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭାରତର ସର୍ବତ୍ର ଏହି ଉତ୍ସବ ମହାସମାରୋହରେ ପାଳିତ ହୁଏ। ବିଦେଶରେ ଥିବା ଭାରତୀୟମାନେ ମଧ୍ୟ ଉକ୍ତ ଉତ୍ସବକୁ ଆନନ୍ଦ ସହକାରେ ପାଳନ କରନ୍ତି। ଭାରତର ସମସ୍ତ ବିଦ/ାଳୟ, ମହାବିଦ/ାଳୟ, ବିଶ୍ଵବିଦ/ାଳୟ, ସରକାରୀ ଅନୁଷ୍ଠାନ ଓ ବେସରକାରୀ ଅନୁଷ୍ଠାନମାନଙ୍କରେ ପତକା ଉେତ୍ତାଳନ କରାଯାଇ ନାନାଭାବରେ ସୁସଜ୍ଜିତ କରାଯାଇଥାଏ। ବିଭିନ୍ନ ଜିଲ୍ଲା, ସହରର ସଦର ମହକୁମା, ଗ୍ରାମ୍ୟ ପଞ୍ଚାୟତ, ମୁ୍ୟନିସିପାଲିଟିମାନଙ୍କରେ ଏହି ଉତ୍ସବ ପାଳନ କରାଯାଏ। ଶାସକଗୋଷ୍ଠୀର ବିଭିନ୍ନ ମନ୍ତ୍ରୀ ଓ ଉଚ୍ଚପଦସ୍ଥ ସରକାରୀ ଅଫିସରମାନେ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ପତାକା ଉେତ୍ତାଳନ କରି ଅଭିବାଦନ ଗ୍ରହଣ କରିବା ପୂର୍ବକ ଉପସ୍ଥିତ ଜନତାମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ବୋଧନ ଦିଅନ୍ତି। ସବୁଠାରେ ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ ପୂର୍ବରୁ ଜାତୀୟ ପତାକାକୁ ଅର୍ଦ୍ଧନିମିତ କରାଯାଏ। ବିଭିନ୍ନ ଅନୁଷ୍ଠାନ ରଙ୍ଗିନ୍ କାଗଜ, ରଙ୍ଗବେରଙ୍ଗର ଆଲୋକମାଳାରେ ସୁସଜ୍ଜିତ ହୋଇଥାଏ। ଲୋକମାନେ ଆତସବାଜି ଫୁଟାଇ ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସରେ ଦିନ ଅତିବାହିତ କରନ୍ତି। ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନମାନଙ୍କରେ ପ୍ରତୁ୍ୟଷରୁ ପ୍ରଭାତଫେରି ଓ ବସ୍ତି ସଫେଇ କରାଯାଇ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଲୋଗାନରେ ଗଗନ-ପବନ ପ୍ରକମ୍ପିତ ହେଉଥାଏ। ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନେ ନିଦ୍ଦିର୍ଷ୍ଟ ପୋଷାକ ପରିଧାନପୂର୍ବକ ଧାଡ଼ି ବାନ୍ଧି ବିଦ/ାଳୟକୁ ଆସନ୍ତି। ସେଠାରେ ଅତିଥି ପତାକା ଉେତ୍ତାଳନ କରି ଅଭିବାଦନ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି। ସେମାନେ ଦେଶ ସମ୍ଵନ୍ଧରେ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ବୋଧନ ଦିଅନ୍ତି। ‘ଜନଗଣମନ ଅଧିନାୟକ’ ଜାତୀୟ ସଙ୍ଗୀତ ଗାନ କରାଯାଏ। ଛାତ୍ର-ଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କ କଣ୍ଠରେ ‘ବନ୍ଦେମାତରଂ, ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧି କି ଜୟ, ସ୍ଵାଧୀନ ଭାରତ କି ଜୟ’ ଧ୍ଵନିରେ ଉତ୍ସବ ମୁଖରିତ ହୋଇଥାଏ। ଏନ୍.ସି.ସି, ସ୍କାଉଟ, ଗାଇଡ଼ ଓ ରେଡ଼କ୍ରସ୍ରେ ଭାଗନେଇଥିବା ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନେ ଚିତ୍ତାକର୍ଷକ ପ୍ୟାରେଡ଼ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରନ୍ତି। ଅତିଥି ଭାଷଣ ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ସ୍ବାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମର ଇତିବୃତ୍ତ, ସମ୍ପ୍ରତି ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ସମସ୍ୟା, ଦେଶ ପ୍ରଗତି ନିମନ୍ତେ ସୁଚିନ୍ତିତ ମତାମତ ପ୍ରଦାନ ପୂର୍ବକ ସାରଗର୍ଭକ ଭାଷଣ ପ୍ରଦାନ କରି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କରନ୍ତି। ରାଜ୍ୟ ରାଜଧାନୀ ଭୁବନେଶ୍ଵରରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଓ ରାଷ୍ଟ୍ରର ରାଜଧାନୀ ଦିଲ୍ଲୀର ଲାଲକିଲ୍ଲାଠାରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ପତାକା ଉେତ୍ତାଳନ କରି ଅଭିବାଦନ ଗ୍ରହଣ କରିବା ପୂର୍ବକ ସାରଗର୍ଭକ ଭାଷଣ ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତି। ଦଶ, ରାଜ୍ୟ ଓ ବିଭିନ୍ନ ଅନୁଷ୍ଠାନର କୃତି ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ବିଭିନ୍ନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପୁରସ୍କାର ପ୍ରଦାନ କରାଯାଏ। ଗଣମାଧ୍ୟମ ଜରିଆରେ ନେତାମାନଙ୍କର ଭାଷଣ ଓ ପତାକା ଉେତ୍ତାଳନ ଇତ୍ୟାଦିର ସିଧାପ୍ରସାରଣ କରାଯାଇଥାଏ। ଲୋକମାନେ ଘରେ ବସି ଟି.ଭି. ଓ ରେଡ଼ିଓ ମାଧ୍ୟମରେ ଉତ୍ସବ ଉପଭୋଗ କରନ୍ତି। ଉକ୍ତ ଉତ୍ସବକୁ ଆନନ୍ଦମୁଖର କରିବା ନିମନ୍ତେ ସରକାରଙ୍କ ତରଫରୁ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ବିବିଧ ସାଂସ୍କୃତିକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଆୟୋଜନ କରାଯାଇଥାଏ। ସେଦିନ ସରକାରୀ ଓ ବେସରକାରୀ ଅନୁଷ୍ଠାନଗୁଡ଼ିକ ଛୁଟି ଘୋଷଣା କରାଯାଇଥାଏ।

କ୍ଷ ଉପସଂହାର : ସ୍ଵାଧୀନତା ହେଉଛି ଜାତିର ତଥା ଦେଶର ଅମୂଲ୍ୟ ସମ୍ପଦ। ବହୁ କଷ୍ଟ ଅଜିର୍ତ ସ୍ବାଧୀନତାକୁ ବଜାୟ ରଖିବା ହେଉଛି ସମସ୍ତ ନାଗରିକଙ୍କର ପ୍ରଧାନ କର୍ଭବ୍ୟ। ଏଥିପାଇଁ ସମସ୍ତେ ଯତ୍ନବାନ୍ ହେବା ବିଧେୟ। ଏହି ଜାତୀୟ ଉତ୍ସବରୁ ପ୍ରେରଣା ଲାଭ କରି ଜାତୀୟତାକୁ ବଜାୟ ରଖିବା ନିମନ୍ତେ ଯତ୍ନବାନ୍ ହେବା ସହିତ ଦେଶର ସର୍ବାଙ୍ଗୀନ ଉନ୍ନତି ନିମନ୍ତେ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା ଜାରି ରଖୁବା ବିଧେୟ।  

odia debate august 15

 ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ odia debate august 15

ଉପକ୍ରମ :  ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ଏକ ଜାତୀୟ ଦିବସ । ପୃଥିବୀର ବିଭିନ୍ନ ଦେଶଗୁଡ଼ିକ ନିଜର ମୁକ୍ତି ଦିବସକୁ ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ରୂପେ ପାଳନ କରିଥାନ୍ତି । ଏହିଦିନ ଜାତୀୟ ପତାକା ଉେତ୍ତାଳନ କରାଯାଇଥାଏ । ଅଗଷ୍ଟ ୧୫ ତାରିଖ ଆମର ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ । ଏହିଦିନ ଆମେ ଅତି ଆନନ୍ଦର ସହ ସଭିଏଁ ଭାଇଭଉଣୀ ଏକାଠି ହୋଇ ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ପାଳନ କରିଥାଉ ।

କାହିଁକି ପାଳନ କରାଯାଏ : ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ପାଳନ ଦ୍ଵାରା ଜାତୀୟ ଏକତା ଦୃଢ଼ ହୁଏ । ଭାରତ ଏକ ପ୍ରାଚୀନ, ବହୁ ଧର୍ମ, ଗୋଷ୍ଠୀ, ଭାଷାଭାଷୀ ଲୋକଙ୍କୁ ନେଇ ଗଠିତ । ଏହି ଦିବସ ପାଳନ ଦ୍ଵାରା ଆମମାନଙ୍କ ମନରେ ଐକ୍ୟଭାବ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହୁଏ । ଅଖଣ୍ଡ ଭାରତର ସ୍ବାଧୀନତା ବଜାୟ ରଖିବା ପାଇଁ ଆମେ ପ୍ରତିଜ୍ଞାବଦ୍ଧ ହେଉ । ବାଳକବାଳିକାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏକତା ଭାବ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହେବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସେମାନଙ୍କ ମନରେ ଦେଶ ପାଇଁ ତ୍ୟାଗ କରିବାର ଭାବନା ଉଦ୍ରେକ ହୁଏ । ଏହାଛଡ଼ା ଆମ ଦେଶ ସ୍ବାଧୀନତା ପାଇଁ ପ୍ରାଣବଳୀ ଦେଇଥିବା ଅମର ସହିଦମାନଙ୍କୁ ଓ ସ୍ବାଧୀନତାସଂଗ୍ରାମୀମାନଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇ ଓ ଯଥୋଚିତ ସମ୍ମାନ ପ୍ରଦାନ କରିଥାଉ । ସେମାନଙ୍କର ବୀରତ୍ଵ ଓ ବଳିଦାନର କାହାଣୀ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ମନରେ ଦେଶପ୍ରେମର ବୀଜ ଅଙ୍କୁରିତ କରାଏ ।

କିପରି ପାଳନ କରାଯାଏ : ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ସବୁ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନମାନଙ୍କରେ ଓ ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟରେ ବାଧ୍ୟତାମୂଳକ ଭାବେ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ । ଏହାଛଡ଼ା ଏହା ବ୍ୟବସାୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ଓ ବେସରକାରୀ ଅନୁଷ୍ଠାନମାନଙ୍କରେ ମଧ୍ୟ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ । ଏହାର ମୁଖ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଦିଲ୍ଲୀର ଲାଲକିଲ୍ଲାଠାରେ ମହାସମାରୋହରେ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ । ଏଠାରେ ରାଷ୍ଟ୍ରମୁଖ୍ୟ ପତାକା ଉେତ୍ତାଳନ କରୁଥିବା ବେଳେ ସ୍କୁଲ, କଲେଜମାନଙ୍କରେ ଅନୁଷ୍ଠାନର ମୁଖ୍ୟମାନେ ପତାକା ଉେତ୍ତାଳନ କରନ୍ତି । ପତାକା ଉେତ୍ତାଳନ ପରେ ଜାତୀୟ ସଂଗୀତ ବୋଲାଯାଏ । ତାପରେ ରାମଧୂନ୍ ସୁରଭିତ କଣ୍ଠରେ ପିଲାମାନେ ଗାନ କରନ୍ତି । ଭାରତ ମାତାକୀ ଜୟ, ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସକୀ ଜୟ ଇତ୍ୟାଦି ଧ୍ଵନିରେ ଗଗନ ପବନ ଉଛୁଳି ପଡେ଼ । ଜାତୀୟ ପତାକା ଧରି, ରାମଧୂନ୍ ଗାଇ ଗାଇ ପ୍ରଭାତ ଫେରିରେ ଯା'ନ୍ତି । ପ୍ରଭାତ ଫେରିରୁ ଆସିବା ପରେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ସଭାର ଆୟୋଜନ କରାଯାଇଥାଏ । ଏ ଦିବସର ତାପିର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷକ ତଥା ଅତିଥିମାନେ ଭାଷଣ ଦିଅନ୍ତି । ପିଲାମାନେ ମଧ୍ୟ ସ୍ବ ସ୍ବ ବକ୍ତବ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି । ଦେଶାତ୍ମବୋଧକ ଗୀତମାନ ପିଲାମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପରିବେଷଣ କରାଯାଇଥାଏ । ଗାନ୍ଧୀ, ଗୋପବନ୍ଧୁ, ସୁଭାଷ, ପଟେଲ୍ ଇତ୍ୟାଦି ଦେଶପ୍ରେମୀମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ପିଲାମାନେ ନାଟକ, ଏକାଙ୍କିକା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଥାନ୍ତି । ଶେଷରେ ପିଲାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ  ମିଷ୍ଠାନ୍ନ ବଣ୍ଟନ କରାଯାଏ । ସନ୍ଧ୍ୟାପୂର୍ବରୁ ଜାତୀୟ ପତାକା ଅବତରଣ କରାଯାଇଥାଏ । 

ଶେଷକଥା : ସ୍ବାଧୀନତା ଦେଶ ଓ ଜାତୀୟ ଅଧିକାର ସମ୍ପଦ । ଏହାକୁ ଅକ୍ଷୁଣ୍ଣ ରଖିବା ପ୍ରତି ଭାରତୀୟଙ୍କର ପରମ କତ୍ତର୍ବ୍ୟ । ତ୍ୟାଗ, ନିଷ୍ଠା, ଏକତା ବଳରେ ଏହାକୁ ଆମେ ରକ୍ଷା କରିବା । ଏହି ଦିବସ ପାଳନ କରିବା ଅବସରରେ ଆମେ ଆମ ଦେଶର କତ୍ତର୍ବ୍ୟବୋଧ ପ୍ରତି ସଚେତନଶୀଳ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ।

august 15 speech in odia

 ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ (august 15 speech in odia) The only website where you can find the authentic august 15 speech in odia language.

ବରେଣ୍ୟ ସଭାପତି ମହୋଦୟ, ବିଜ୍ଞ ବିଚାରକମଣ୍ଡଳୀ, ଉପସ୍ଥିତ ଶ୍ରୋତାମଣ୍ଡଳୀ, ମୋର ପ୍ରତିଯୋଗୀ ବନ୍ଧୁଗଣ ଏବଂ ସାନବଡ଼ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀମାନେ।

ଆଜିର ଏହି ପବିତ୍ର ଦିବସରେ ଭାରତର ସ୍ବାଧୀନତା ବିଷୟରେ ମୁଁ ଏକ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ବକ୍ତବ୍ୟ ଆପଣମାନଙ୍କ ଆଗରେ ଉପସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ ଯାଉଛି।

“ଯାହା ନାହିଁ ଭାରତେ, ତାହା ନାହିଁ ଜଗତେ।”

ଏ ଭାରତ ଭୂମି ପବିତ୍ର, ସମୃଦ୍ଧ, ରନିଗର୍ଭା, ଉଚ୍ଚ ସଂସ୍କୃତି ସମ୍ପନ୍ନା। ଏହାକୁ ସୁନାର ଭାରତ ବୋଲି କୁହାଯାଏ। ବୈଦେଶିକ ଶାସକମାନେ ସଦା ସର୍ବଦା ଏହା ଉପରେ ଲୋଲୁପ ଦୃଷ୍ଟି ପକାଇ ଆସିଛନ୍ତି। ଅତୀତରେ ବହୁବାର ଏ ମାତୃଭୂମି ସେମାନଙ୍କ ଅଧିକୃତ ହୋଇଛି। ମୋଗଲମାନେ ଏ ଦେଶକୁ ୧୫୨୬ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରୁ ଦଖଲ କରି ଦୀର୍ଘଦିନ ଶାସନ କରିଛନ୍ତି ଓ ଦମନଲୀଳା ଚଳାଇଛନ୍ତି। ସୁନା, ରୂପା, ହୀରା, ନୀଳା, ମୋତି ମାଣିକ୍ୟ ଇତ୍ୟାଦି ଅମୂଲ୍ୟ ଧାତୁ ସବୁ ନିଜ ଦେଶକୁ ବୋହି ନେଇଛନ୍ତି। ତାପରେ ଇଂରେଜ ଜାତି ବାଣିଜ୍ୟ କରିବା ନଁାରେ ଆସି ଆମ ଦେଶକୁ ଶାସନ କରିଛନ୍ତି। ଦେଶର ସମ୍ପଦ, ବାଣିଜ୍ୟ ଦ୍ରବ୍ୟ ହରିଲୁଟ୍ କରିଛନ୍ତି। ପ୍ରଜାମାନଙ୍କ ଉପରେ ଅକଥନୀୟ ଅତ୍ୟାଚାର କରିଛନ୍ତି। ପ୍ରତିବାଦ କଲେ, ଲାଠି ପ୍ରହାର, ଗୁଳିମାଡ଼, ଜେଲଦଣ୍ଡ ଫାଶି ଖୁଣ୍ଟରେ ଝୁଲିବାକୁ ପଡ଼ିଛି।

ତା’ ସେତ୍ତ୍ଵ ଆମ ଦେଶର ସାହସୀ ଦେଶପ୍ରେମୀମାନେ ମାତୃଭୂମିକୁ ଇଂରେଜ ଶାସନରୁ ମୁକ୍ତ କରାଇବା ପାଇଁ ବ୍ରିଟିଶ ଫଉଜ ଆଗରେ ଠିଆ ହୋଇଛନ୍ତି।

ପ୍ରକୃତ ସ୍ବାଧୀନତା ଆନ୍ଦୋଳନ ୧୮୫୭ର ସିପାହୀ ବିଦ୍ରୋହରୁ ଶୁଭାରମ୍ଭ ହେଲା। ମଙ୍ଗଳ ପାଣ୍ଡେ ନାମକ ଜଣେ ସାହସୀ ଭାରତୀୟ ସିପାହୀ ଏହାର ଶୁଭାରମ୍ଭ କରିଥିଲେ କହିଲେ ଅତୁ୍ୟକ୍ତି ହେବ ନାହିଁ। ସମଗ୍ର ଭାରତରେ ଏହାର ପ୍ରଭାବ ପଡ଼ିଲା। ବ୍ରିଟିଶ ଫଉଜ ଆଧୁନିକ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ଏମାନଙ୍କୁ ଦମନ କଲେ। ତା’ପରେ ତାଙ୍କର ଅମାନବିକ ଏକଛତ୍ରବାଦ ଶାସନ ଚାଲିଲା ଭାରତୀୟଙ୍କ ଉପରେ। ପ୍ରତିବାଦ କଲେ ରକ୍ଷା ନାହିଁ। ତଥାପି ଧୀରେଧୀରେ ସାରା ଭାରତରେ ସ୍ବାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମର ବିଦ୍ରୋହ ଦେଖାଦେଲା। ବହୁ ଦେଶପ୍ରେମୀ ଏଥିରେ ଝାସ ଦେଇ କାରବାରଣ କଲେ। ଭଗତ୍ ସିଂହ, ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖର ଆଜାଦ୍, ଲକ୍ଷ୍ମଣ ନାୟକ, ଜୟୀ ରାଜଗୁରୁ ଇତ୍ୟାଦି ଫାଶି ଖୁଣ୍ଟରେ ଝୁଲି ସହିଦ୍ ହେଲେ।

ଶେଷରେ କଂଗ୍ରେସର ନେତୃତ୍ଵ ନେଲେ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି। ତାଙ୍କ ନେତୃତ୍ଵରେ ଚାଲିଲା ଅସହଯୋଗ ଆନ୍ଦୋଳନ। ତାଙ୍କର ଡାକରା ଥିଲା ‘କର ବା ମର’। ଅହିଂସା ନୀତିରେ ଆଗେଇ ଚାଲ। ସୁଭାଷବୋଷ କିନ୍ତୁ ମହାତ୍ମାଗାନ୍ଧିଙ୍କ ନୀତିର ବିରୋଧୀ ଥିଲେ। ସେ କହୁଥିଲେ “ମୋତେ ରକ୍ତ ଦିଅ ମୁଁ ତୁମକୁ ସ୍ବାଧୀନତା ଦେବି।” ଶେଷରେ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧିଙ୍କ ନେତୃତ୍ଵରେ ୧୯୪୭ ମସିହା ଅଗଷ୍ଟ ୧୫ ତାରିଖରେ ଆମ ଦେଶ ସ୍ବାଧୀନ ହେଲା। ସେବେଠାରୁ ଆମେ ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସକୁ ପାଳନ କରିଆସୁଛୁ।

ମୁଁ ଏତିକି କହି ମୋର ବକ୍ତବ୍ୟ ଶେଷ କରୁଛି।

ଜୟହିନ୍ଦ୍!

independence day speech in odia

 ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ (independence day speech in odia)

(ଉପକ୍ରମ - ପରାଧୀନ ଭାରତ - ସ୍ବାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମର ମହତ୍ତ୍ଵ - ଉପସଂହାର)

ସେଦିନ ଥିଲା ୧୯୪୭ ମସିହା ଅଗଷ୍ଟ ଚଉଦ ତାରିଖ ଦିନ ୧୨ଟା ଏକ ମିନିଟ୍।  ଶୁଭ ଗୁରୁବା।  ସାରା ଭାରତର ସବୁ ଅଞ୍ଚଳରେ ଅପୂର୍ବ ଆନନ୍ଦର ଲହରି।  ଘରଗୁଡ଼ିକ ଲିପାପୋଛା ହୋଇଥାଏ।  ଘର ଆଗରେ କଦଳୀ ଗଛ।  ଶଗଡ଼ ରିକ୍ସା ଚାଳ, ଛାତ ଉପରେ ତ୍ରିରଙ୍ଗା।  ହିମାଳୟରୁ କୁମାରିକା, ଇରମ୍ରୁ ମାତିଲି ସବୁଆଡ଼ୁ ଶୁଭୁଥିଲା–ଭାରତ ମାତାକୀ ଜୟ।  ଭାରତରେ ସମସ୍ତ ସରକାରୀ ଅଫିସ୍, ମିଲିଟାରୀ କ୍ୟାଣ୍ଟନ୍ମେଣ୍ଟ, ସୈନ୍ୟ ବିଭାଗର ମୁଖ୍ୟ ଦପ୍ତର ଓ ସରକାରୀ ବାସଭବନ ଉପରୁ ଦେଢ଼ଶହ ବର୍ଷର ୟୁନିୟନ ଜ୍ୟାକ୍ଗୁଡ଼ିକ କାଢ଼ି ନିଆଗଲା ା ଗୋଟିଏ ନୀରିହ ଜାତି ଉପରେ ହାକିମାତ କରୁଥିବା ଗୋରା ସାହେବା ତୋବା ବନିଗଲେ ା ହିନ୍ଦୁସ୍ଥାନର ଦୁଇଶହ ନବେ ବର୍ଷର ଇଂରେଜ ଶାସନ ନାଟକୀୟା ଭଙ୍ଗୀରେ ତାସ୍ଘର ପରି ଭୁଷୁଡ଼ି ପଡ଼ିଲା ା ଅଚିନ୍ତନୀୟ ଶୁଭ ଦିନର ମହାଭାରତୀୟ, ସମ୍ବାଦପତ୍ରରେ ଯେଉଁ ରୋମାଞ୍ଚକର ସମ୍ବାଦଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା, ତାହାହେଲା– ସ୍ବାଧୀନ ଭାରତର ପ୍ରଥମ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ପଣ୍ଡିତ ନେହେରୁ ଲାଲ୍କିଲ୍ଲାରେ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଝଣ୍ଡା ଉଡ଼ାଇ ଦେଶ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ହୃଦୟସ୍ପର୍ଶୀ ଭାଷଣ ଦେଇ କହିଥିଲେ–""ବତ୍ତର୍ମାନ ସାରା ପୃଥିବୀ ଗଭୀର ନିଦ୍ରାରେ ଶୋଇଥିବାବେଳେ ଭାରତ ସ୍ବାଧୀନ ଓ ନୂତନ ଜୀବନ ଫେରିପାଇଛି ା'' ଦିଲ୍ଲୀ ନଗରୀରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ପୁରପଲ୍ଲୀରେ ସଭିଙ୍କ ଘର ସାମ୍ନାରେ ଦୀପଗୁଡ଼ିଏ ଜଳି ସ୍ବାଧୀନ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ବନ୍ଦାପନା କରୁଥିଲା ା ସେଦିନ ଥିଲା ଭାରତର ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସ ା

ଯଦି ହିନ୍ଦୁସ୍ଥାନରେ ମସଲା ଓ ମସ୍ଲିନ୍ କିମ୍ବା ଓଡ଼ିଶାରେ ଲୁଗା ଆଉ ଲୁଣ ନମିଳୁଥାନ୍ତା, ତେବେ ଭାରତ କିମ୍ବା ଓଡ଼ିଶା ପରାଧୀନ ହୋଇ ନଥାନ୍ତା ା ହିନ୍ଦୁସ୍ଥାନରେ ଯେଉଁ ପ୍ରଥମ ଫିରିଙ୍ଗି ପାଦ ଥାପିଥିଲେ ତାଙ୍କ ନାଁ ଥିଲା ର୍ୟାଫଲ୍ପିଚ୍ ା "ଟାଇଗର' ନାମକ ଜାହାଜରେ ଚାରିଜଣ ବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ଆଣି ର୍ୟାଫଲ୍ ଆସିଥିଲେ ଭାରତରୁ ମୁକ୍ତା କିଣିବା ଲାଗି ା ତା' ପରେ ପରେ ତିଆରି ହେଲା–ବିଶ୍ଵତ୍ରାସୀ ବିଶ୍ଵଗ୍ରାସୀ ଇଷ୍ଟ୍ଇଣ୍ଡିଆ କମ୍ପାନୀ ା ଯାହାର ଏକମାତ୍ର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା–ଟଙ୍କାରେ ଟଙ୍କାଏ ଲାଭ ା

ଇଷ୍ଟଇଣ୍ଡିଆ କମ୍ପାନୀ ଗଢ଼ା ହେବାର ଠିକ୍ ଶହେ ବର୍ଷ ପରେ ହିନ୍ଦୁସ୍ଥାନର ତିନୋଟି ମୂଲ୍ୟବାନ ଜମିଦାରୀ କଲିକତା, ସୁତାନଟି ଓ ଗୋବିନ୍ଦପୁର ସର୍ବଗ୍ରାସୀ ଇଂରେଜ ହାତକୁ ଚାଲିଗଲା ା ୧୭୫୭ରେ ବଙ୍ଗଳାର ଦୁର୍ଜୟ ଦେଶପ୍ରେମୀ ସିରାଜଉଦ୍ଦୌଲା ଇଂରେଜ ଦ୍ଵାରା ପରାସ୍ତ ହେବା ପରେ ଭାରତର ସ୍ବାଧୀନ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ହୋଇଗଲା ା ୧୭୬୫ରେ ବକ୍ସାର ଯୁଦ୍ଧରେ ବଙ୍ଗ ନବାବ, ଦିଲ୍ଲୀ ସମ୍ରାଟ୍, ଅଯୋଧ୍ୟାର ଶାସକ ହାରିଲାପରେ ଇଂରେଜମାନେ ଭାରତରେ ନିରଙ୍କୁଶ ଶାସନ ଆରମ୍ଭ କଲେ ା ୧୭୬୫ରେ ବଙ୍ଗ ବିହାର ଓଡ଼ିଶାରୁ ଇଂରେଜ ଶାସକ ଖଜଣା ଆଦାୟ କଲେ ା ଶାସନ ଆଳରେ ଶୋଷଣ ଚାଲିଲା ା ଭାରତୀୟ କୃଷକ ରକ୍ତ ଦେଇ ଫସଲ ଅମଳ କଲେ ମଧ୍ୟ ଫସଲତକ ଇଂରେଜ କୋଠିକୁ ଯାଉଥିଲା ା ଶୁଖିଲା ମୁହଁ ଭୋକିଲା ପେଟ ନେଇ ଭାରତୀୟ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଇ ଠାକୁରଙ୍କୁ ଗୁହାରି କରୁଥିଲା ା ପାଦଚଟା ବେପାରୀମାନଙ୍କର ଧୋକ୍କାବାଜ୍ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବାଧିଲା ା ଇଂରେଜ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରଚଳନ, ଧର୍ମାନ୍ତକରଣ, କୃଷକ ଶ୍ରମିକ ମାରଣ ନୀତି ପ୍ରଚଳନ ଦ୍ଵାରା ସାରା ଦେଶ ହୁଲ୍ସ୍ତୁଲ୍ ହୋଇଗଲା ା

ଅନ୍ୟାୟ ଶାସନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅନ୍ଧାକାନୁନ୍ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ଦେଶବ୍ୟାପି ଗଣ ଆନ୍ଦୋଳନ ା ସୌଭାଗ୍ୟବଶତଃ ଆମ ଓଡ଼ିଶା ମାଟିରୁ ହିଁ ପ୍ରଥମ ଗଣ ଆନ୍ଦୋଳନ ମୁଣ୍ଡ ଟେକିଥିଲା ା ରଣସିଂହା ବାଜିଥିଲା ା ଲୁହ ଲହୁର ଜୁଆର ଉଠିଥିଲା ା ପାରଳାଖେମୁଣ୍ଡି, ଘୁମୁସର ଓ ଖୋର୍ଦ୍ଧା, କନିକା, କୁଜଙ୍ଗର, ଦୁର୍ଦ୍ଧର୍ଷ ଦେଶପ୍ରେମୀ ଇଂରେଜ ବିଦ୍ରୋହ, ଆଦିବାସୀ ବିଦ୍ରୋହ, ୧୯୨୦ର ଅସହଯୋଗ ଆନ୍ଦୋଳନ, ୧୯୩୦ର ଲବଣ ସତ୍ୟାଗ୍ରହ, ୧୯୩୮ର ଗଡ଼ଜାତ ଆନ୍ଦୋଳନ, ୧୯୪୨ର ଭାରତଛାଡ଼ ଆନ୍ଦୋଳନ ଓ ୧୯୪୪ର ବିଶ୍ଵତ୍ରାସୀ ବିଶ୍ଵଗ୍ରାସୀ ସୁଭାଷ ବୋଷଙ୍କ ଆଜାଦ୍ ହିନ୍ଦ୍ ଫୌଜ୍ର ଅତର୍କିତ ଯୁଦ୍ଧଂ ଦେହି ମନ୍ତ୍ର– ଦିଲ୍ଲୀ ଚଲୋ ା

ଶେଷ ପରିଣତି ୧୯୪୭ର ଭାରତ ସ୍ବାଧୀନତା ସେହି ସୁଦିନଟି ଥିଲା ୧୯୪୭ ଅଗଷ୍ଟ ପନ୍ଦର ା ଇଂରେଜ ବିରୁଦ୍ଧରେ ରକ୍ତାକ୍ତ ସଂଗ୍ରାମ କରି ଯେଉଁସବୁ ଦେଶପ୍ରେମୀ ସହିଦ୍ ହେଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ଆମେ ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସରେ ହିଁ ସ୍ମରଣ କରିଥାଉ ା ତାଙ୍କ ଅମ୍ଳାନ କୀତ୍ତର୍ିରାଜିର ସ୍ମୃତିଚାରଣ କରିଥାଉ ା ସେହି ସ୍ମୃତି ଚାରଣ ଓ ସ୍ବ କତ୍ତର୍ବ୍ୟ ସାଧନ ହିଁ ସ୍ବାଧୀନତା ଦିବସର ଅନୁଚିନ୍ତନ ା ସେହିସବୁ ଅମର ଶହୀଦ୍ ଚାହିଁଥିଲେ ରକ୍ତ ବଦଳରେ ମୁକ୍ତି ା ପରାଧୀନ ବଦଳରେ ସ୍ବାଧୀନ ା ସ୍ବାଧୀନ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ସ୍ବାଗତଯୋଗ୍ୟ ା ପରାଧୀନ କଷ୍ଟଦାୟକ ା ଜନ୍ମଠାରୁ ମୃତୁ୍ୟ ସମସ୍ତେ ସ୍ବାଧୀନ ା ବଣ୍ୟ ପଶୁପକ୍ଷୀ ମଧ୍ୟ ପରାଧୀନତାକୁ ବରଦାସ୍ତ କରନ୍ତି ନାହିଁ ା ଯେଉଁଦିନ ସୁଭାଷଙ୍କ କଣ୍ଠରୁ ଶୁଭିଲା–ମତେ ରକ୍ତ ଦିଅ, ମୁଁ ତୁମକୁ ସ୍ବାଧୀନତା ଦେବି ା ସେଦିନ ନିଆଁଗିଳା ଚର୍ଚ୍ଚିଲ ହାତରୁ ଅଧାଜଳା ସିଗାର ଖସିପଡ଼ିଲା ା ସାରା ପୃଥିବୀରୁ କୁହାଟ ଶୁଭିଲା–

ଗାଅ ସ୍ବାଧୀନ ଭାରତ ସ୍ବାଧୀନ ଭାରତ

ସ୍ବାଧୀନ, ସ୍ବାଧୀନ, ସ୍ବାଧୀନରେ...

ଏହି ସଙ୍ଗୀତକୁ ଅଧିକ ଜୋର୍ଦାର କଲା ତିଲକଜୀଙ୍କ ଭାଷା–""ସ୍ବାଧୀନତା ମୋର ଜନ୍ମଗତ ଅଧିକାର।  ମୁଁ ଏହାକୁ ହାସଲ କରିବି।''

ଆମ ଦେଶ ଆଜି ସ୍ବାଧୀନ।  ଆମେ ସ୍ବାଧୀନ ଦେଶର ସ୍ବାଧୀନ ସନ୍ତାନ ା ଭାରତ ପ୍ରକୃତରେ ପରାଧୀନ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସାର୍ବତ୍ର ପରାଧିନତାର ପଦଚିହ୍ନ ସୁସ୍ପଷ୍ଟ।  ସମସ୍ତେ ଖାଇବାକୁ ପାଉ ନାହାନ୍ତି, ପିନ୍ଧିବାକୁ ପାଉ ନାହାନ୍ତି ା ମୌଳିକ ଅଧିକାରରୁ ବଞ୍ଚିତ।  ଅନ୍ୟାୟ ଅନୀତିର ଶିକାର ହେଉଛନ୍ତି।  ଗୁଣ୍ଡାରାଜ, ଦାଦାଗିରି ମାଫିଆ ଶାସନ ଚାଲିଛି ା ଆଇନ୍ ଆଖିରେ ସମସ୍ତେ ସମାନ ହୋଇ ନାହାନ୍ତି।  ଖାଦ୍ୟ ସମସ୍ୟା, ଶ୍ରମିକ ସମସ୍ୟା, ସନ୍ତ୍ରାସବାଦ, ନାରୀ ନିର୍ଯ୍ୟାତନା, ଯୌତୁକ ଯୁଇ, କାଶ୍ମିର ସମସ୍ୟାଗୁଡ଼ିକ ଚିନ୍ତା କଲେ, ଭାରତ ଯେ ପ୍ରକୃତରେ ସ୍ବାଧୀନ ହୋଇଛି କିଏ କହିବ ? ଦେଶ ଆଗରେ ଆଜି ଅନେକ ସମସ୍ୟା।  ଭାରତମାନଙ୍କ ଅନ୍ତର୍ଭେଦୀ କ୍ରନ୍ଦନ ସର୍ବତ୍ର ସ୍ମୃତିଗୋଚର।  ସେଥିପାଇଁ ଆଉ ଏକ ସ୍ବାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମର ଆବଶ୍ୟକତା ନିଶ୍ଚୟ ରହିଛି ବୋଲି ସମସ୍ତେ ଅନୁଭବ କରୁଛନ୍ତି। ଆମେ ମଧ୍ୟ ସେହି ଦୁର୍ନୀତି ଭ୍ରଷ୍ଟାଚାର ବିରୋଧରେ କିଶୋର ସୈନ୍ୟ ସାଜିବା।  ଭାରତକୁ ବିଶ୍ଵଦରବାରରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ କରିବା।  ଆଜି ମଧ୍ୟ ଆମ କାନରେ ପୂର୍ବଜମାନଙ୍କର ସେହି ରକ୍ତ ତତା ମୁକ୍ତି ସଙ୍ଗୀତ ଶୁଣାଯାଉଛି–

ଉତ୍କଳ ମାତା ସନ୍ତାନ ଆମେ ରକ୍ତ ଚରଣେ ଯିବୁରେ ଚାଲି

ଯେତେ ଅନାଚାରୀ ଅତ୍ୟାଚାରୀର ଦୃପ୍ତ ବକ୍ଷେ ଆଘାତ କରି । '

ଏତିକି କହି ମୁଁ independence day speech in odia କୁ ସମାପ୍ତ କରୁଛି ।